- coing
- Coing, m. monosyllab. à fendre bois, Cuneus. à marquer monnoye, Cussorium. Coing de rue, Angulus. Coigner, encoigneure.Coing droict à l'esquierre, Normalis angulus.Se retirer en quelque coing, In angulum aliquo abire.Coing de l'oeil, Hirquus, Canthus oculi.Petit coing, Cuneolus.Le coing de quelque monnoye, Forma numismatis.Frapper de l'argent du, ou au coing, Argentum signare, Ferire pecunias.Coing, Fruict. Une pomme de coing, Cydonium vel Cotoneum malum.Coings sauvages, Cydonia syluestria, Chrysomela, id est, Cydonia incisuris distincta.
Thresor de la langue françoyse. Jean Nicot.